www.strategie23pal.fora.pl

Khamul

Na rozgrywkach październikowych ustaliliśmy z Michałem termin listopadowych rozgrywek wstępnie na 16 listopada. Rozmawiałem też z Bartem i jest bardzo duża szansa, że pojawi się przynosząc grę Hannibal Barkas (recenzje do znalezienia na necie), w którą planowaliśmy zagrać chyba już w czerwcu. Gdyby byli inni chętni, graczy może być chyba maksymalnie 5. Mam nadzieję, że jak Barto będzie potwierdzał tutaj swoje przybycie, to poda orientacyjny czas rozgrywki i skąd można pobrać instrukcję.

Gdyby jednak z tej rozgrywki nic nie wyszło, to jestem chętny na:
- Kontynuacje systemu Muszkiet i Pika – Michał, przeglądałem drugą grę (Nothing Gained but Glory), która mam z tej serii i są tam malutkie scenariusze np. 15 na 15 żetonów, tak na 2-3 godziny rozgrywki, jakby co można rozegrać, nawet po Hannibalu Barkasie;
- Infidel, czyli system średniowieczny, można nawet po Hannibalu Barkasie, ale do Infidela potrzebny jest Krzysiek, który ma tę grę;
- rewanż w Cedar Creek?
- ewentualnie coś z systemu TiS W39.

Ale wszystko zależy, kto będzie i na co będzie miał ochotę. Także jestem też otwarty na inne propozycje.

Robert E. Lee

Potwierdzam swoje przybycie 16go listopada. Instrukcja do Hannibala jest dostępna przykładowo tutaj [link widoczny dla zalogowanych]

Barto

Witam

Tak potwierdzam, 16stego zjawie się zaopatrzony w Hannibala.
Rozgrywka powinna trwać ok 4-5h. Jeśli było by 4 lub 5 osób to powinno pójść nawet szybciej. Instrukcja na podanej stronie to chyba wersja 1.0. Aktualna to 1.2.
Jak będę miał chwilę to sprawdzę i poszukam aktualnej wersji, ewentualnie różnice mogę omówić na miejscu.

Barto

Instrukcja zaktualizowana do wersji 1.2 : [link widoczny dla zalogowanych]

Miałbym prośbę aby w miarę możliwości przed sobotą zapoznać się chociaż pobieżnie z instrukcją. Tak abym nie musiał wszystkiego tłumaczyć od podstaw, normalnie chętnie tłumaczę zasady ale ostatnio gardło daje mi o sobie znać gdy muszę zbyt dużo nawijać w krótkim czasie Smile

Khamul

Dziękuję wszystkim za przybycie, było nas czterech, szczególnie Bartkowi, który pofatygował się do nas z Pszczyny i dzięki któremu mogliśmy rozegrać Hannibala Barkas’a. Dla mnie gra zrobiła lepsze wrażenie niż Orzeł i Gwiazda tego samego wydawnictwa, chociaż mankamentem są dosyć niejasne/nieprecyzyjne przepisy. Grało się fajnie, chociaż trochę za długo, jednak wydaje mi się, że było to spowodowane chwilami brakiem znajomości przepisów, które trzeba było wertować w trakcie rozgrywki.

Zdjęcia z rozgrywki można znaleźć pod adresem: [link widoczny dla zalogowanych]

Barto

Dzięki również za rozgrywkę, szkoda że nie udało się dokończyć. Więcej niż spodziewałem się zajęło rozłożenie i tura szkoleniowa więc rozpoczęliśmy dość późno właściwą rozgrywkę, do tego tak jak Khamul wspomniał wertowanie miało miejsce, niestety chyba już ponad 3lata w Hannibala nie grałem i sporo pozapominałem a lektura instrukcji i aktualizacji przed przyjazdem jednak tego nie zniwelowała.

Błędem było również z mojej strony zakładanie że gra może pójść szybciej w większym gronie z powodu większej ilości kart w grze co miało by powodować więcej akcji na planszy.
Podzielenie dowodzenia jedną stroną na dwóch graczy powoduje problemy z koordynacją działań i w pełni skuteczne wykorzystanie potencjału danej strony.
O ile w Orle i Gwieździe podział na dwa fronty sprawdza się b.dobrze o tyle wydaje mi się że Hannibal był projektowany głównie z myślą o rozgrywce na 2os., choć swoją drogą chętnie jeszcze kiedyś zagram w Hannibala na 4os aby to zweryfikować.

Robert E. Lee

No to i na mnie pora jeśli chodzi o podsumowanie rozgrywki. Tak jak koledzy wspominali dużo i to dużo za dużo czasu zeszło nam na samym początku na wytłumaczenie zasad. Osobiście spodziewałem się płynniejszej rozgrywki. Wnioski takie nasuwały mi się dlatego, iż instrukcja do Hannibala wydawała mi się prosta i jasna w porównaniu z instrukcjami M&P czy TiS. Niemniej w trakcie rozgrywki pojawiało się sporo pytań, na które nie znane były odpowiedzi lub też ich udzielenie wymagało wbrew pozorom dokładniejszego przeczytania wspominanych zasad gry. Sama gra jest też sądzę bardzo niewdzięczna do sporządzenia "atrakcyjnej" dokumentacji fotograficznej. Rozgrywka dla czterech osób moim zdaniem od samego początku oznacza sprzeczności między graczami tej samej strony (dla dwójki z nich toczy się w Alpach dla pozostałej pary na dole włoskiego buta), ale właśnie to nadaje jej smaczku takiej rywalizacji między sojusznikami, rozbieżności ich interesów, ale też możliwości wspierania się w ramach zagrywanych kart, a do tego zdecydowanie szanse i możliwości są. Spodziewałem się też większej ilości szturmów i jakiegoś skutecznego oblężenia, względnie jakiegoś desantu Kartaginy na wyspy lub do czego sam się przyczyniłem włączenia się do walk kolejnego dotychczas neutralnego państwa i otwarcia nowego frontu - to akurat miało miejsce na samym końcu rozgrywki więc trudno powiedzieć na ile zmieniło by to obraz gry. A sama gra przypominała mi takie bezmyślne łażenie po Italii, fakt Hannibal też do tego był zmuszony więc w tej kwestii udało nam się powtórzyć i odtworzyć na planszy II wojnę punicką. Gra wymaga swego rodzaju poznania i rozpracowania możliwości, które daje graczom a w naszym przypadku trójka z nas grała pierwszy raz w Hannibala więc go nie czuliśmy. Ciekaw jestem też rozgrywki dla pięciu graczy gdy na planszy pojawiają się aktywne Syrakuzy i czy nie mogą się one stać "czarnym koniem" planszy. Reasumując bo się rozpisałem gra fajna, mogę ją powtórzyć, cieszę się bardzo że pojawił się Adam bo to za jego sprawą rozegrałem mą pierwszą grę i wszedłem w świat planszówek.

cadrach

Zarejestrowałem się po jakichś 15 próbach na przestrzeni ostatnich paru dni. Proponuję przynajmniej wycofać warunek o wielkości liter w kodzie.

Dzięki za spotkanie i grę. Hannibal pod wieloma względami mnie zawiódł i nie chodzi o niezrozumiałe zasady (mnie to akurat wcale nie przeszkadzało, ale czas mnie nie gonił i mógłbym grać nawet do wieczora). Co zatem boli?

1. Paradoksalnie, gra jest za długa i za duża jak na tak nikłą liczbę zmian, które następują na planszy i wolny ich przebieg. Niestety, taka rozwleczona w godzinach rozgrywka wpływa tez na napięcie w jej trakcie; ciężko je utrzymac i w efekcie partia może na dłuższą metę nużyć. Spodziewam sie, że tak byłoby nawet wówczas, gdybyśmy grali znając świetnie zasady.

2. Bitew jest dużo i zajmują sporo czasu, ich efekty są jednak dziwaczne i niehistoryczne. Chodzi o ponoszenie strat, które związane jest z ilością rzutów kostką, a mniej jakością wojska. Może to tylko wrażenie albo moja nieznajomość tematu. Wychodzi jednak tak, że przy równej bitwie straty są potworne po obu stronach. Czynnik morale, jakiś próg strat by się przydał i skrócił zarazem miotaninę kostkami. Że np. kto straci szyk/morale, traci od razu pozostałą połowę wojska (albo i więcej) i przegrywa bitwę - byłoby to zarazem historyczne. Według zasad HB możliwe są bitwy, w których obie strony mają np. po 30 żetonów i skończą bitwę z 1-2. Takich starć nie prowadzono chyba w żadnej epoce... Ale przypominam sobie filmy z Rocky`m Balboą, tam owszem, leją się po mordzie do ostatniej rundy. Niemniej chyba nie o takie wrażenie chodzi podczas grania w grę wojenną opartą na historii.

3. Oblężenia trwają cholernie długo (nie chodzi o czas gry tylko nasz). To sprawia, że na planszy jest bardzo statycznie, niewiele się zmienia. Jest to związane z moim największym zarzutem wobec gry czyli...

4. ... z tym, że czas gry jest zbyt długi. Nie widać końca partii. Zagraliśmy niecały rok, a co dopiero pełne kilkanaście lat... Gdyby tura nie trwała 2 miesięcy tylko np. pół roku, gdyby plansza miała mniej pól (albo na odwrót - gdyby te pola koncentrowały się tylko na Italii), wówczas dobrze wpłynęłoby to na grywalność, całość nie cierpiałaby na gigantyzm, czułoby się też, że więcej się dzieje, bo jednak kluczowe są oblężenia, to one powodują gorączkę i strach gracza, a nie bezcelowe plądrowanie. Zastrzegam, że lubię gry szczegółowe, długie i ciężkie (do jakich HB nie należy), gdy są one zacięte. W HB po prostu za mało się dzieje. Ważne wydarzenia przedzielone będą zawsze wieloma etapami łażenia po Italii i rejzy, która emocjonująca jest przy pierwszych paru ruchach, ale potem robi się ją ziewając.

5. Nie podobają mi się żetony. Graficznie mapa jest bardzo ok, wygląda świetnie i natychmiast mi się spodobała. Żetony ani trochę.

6. Czy zagram w HB jeszcze raz? Chętnie spróbuję. Mimo wszystko chciałbym zagrać jeszcze raz, może będzie szansa na Pionku? Znam już zasady, więc w razie czego możemy się umówić i powinno iść szybciej.

Khamul

papabuba

Witam wszystkich!
Na początku chciałem wyrazić swoje duże zadowolenie z faktu, że wreszcie znalazłem w mojej okolicy ludzi, którzy podzielają moje zainteresowania.
w końcu po 10 latach zagrałem z żywym przeciwnikiem Very Happy

i muszę przyznać było dobrze. Choć system był dość skomplikowany, a ja nie miałem czasu porządnie wtajemniczyć się w instrukcje to wysoki realizm i ciekawy scenariusz same pociągnęły grę,no i oczywiście khamul i cadrach.
Grając ostatnio bardzo dawno temu w Charków, Normandię i Battletecha zaskoczyły mnie pojęcia przechwytywania, kontynuacji i wielu innych elementów, których tam nie było i obawiałem się, że może to w istotny sposób popsuć dynamikę bitwy. Jednak mile się zdziwiłem i rozgrywka wypadła bardzo ciekawie i zaskakująco - jak stwierdził khamul. Chylę czoła przed twórcami tego systemu za realizm i dobrze zbudowane scenariusze. Wpływ dowódców poszczególnych skrzydeł na jednostki jest ogromny i chyba właśnie tak to wtedy było. Jednym słowem : chcę więcej!! Podajcie tylko datę, a ja już będę czekał.
pozdrawiam